34.
-
taşlanan ayı ve linç edilen domuzdan sonra bakmaya götümün yemediği çocuk.
ne olursa olsun, bu ülkede yaşamak için hep bir sebep bulmuş; belki bahane yaratmıştım.
ama yaratamıyorum artık.
genç bir insanım. yarın öbür gün evleneceğim. evlatlarım olacak. ve onları burda tutmaya cesaret edemem.
nasıl ki ben o evlatlara özen göstermek durumundaysam toplum da buna elverişli olmalı.
bu toplumun insan yetiştirme ve güvenlik potansiyeli her geçen gün azalıyor. 2-3 yıl içinde dibi göreceğini düşünüyorum.
kaosun çok yakın olduğunu düşünüyorum.
bence bunlar bir devrim öncesi uyarılar. bu ülke artık böyle, ona göre gardınızı alın diyorlar.
uzun süredir yapıyorlar bunu.
o yüzden gideceğim. size de tavsiyem imkanınız varsa budur
siktir git demek için tuzuyla koşanlar da olur şimdi illa ki.
sen burda kal kardeşim. sana edebileceğim en büyük beddua budur zaten.
