füroyd reyize göre id'nin şımarıklığı. neyse diyeceğim şu ki, diyoruz ki mesela herkeste bu içgüdü var, modern adam/kadın bunu baskılayabilendir. bu ne kadar doğru?
aldatmak isteyen eş, aldatmaya cesaret edebilen eş kadar suçlu değil midir aslında?
en yakın arkadaşımı pompişlemeyi düşünmek, onu pompişlemediğim sürece kabullenilebilir mi?
sonuç: insan aciz ve kötü bi varlıktır. ya tam evrilemedi ya da yaradılış açısından bi hikmeti var.
edit: şimdi cinsellikte takılıp kalmışsınız ama şöyle ifade edeyim, bi kum torbası alın vurmaya kalkın, rahatlatıcaktır. garip bi haz vericektir. ya da küçükken mesela hepimiz bir şeylere işkence etmişizdir. küçük kardeş koltuğun arasına sıkışmıştır, yardım et diye ağlar biz sinsi sinsi güleriz zevk alırız bundan. daha sonra tabi beyin bunu baskılar. o senden içgüdüsü verir. bağlanırsınız. nöral ağlar artık benimsemiştir onu.
