bitkisel üretimde toprağa besin maddeleri ve organik madde sağlamanın en ekonomik ve kolay yolundan birisi de çiftlik işletme
içerisinde oluşan hayvansal- bitkisel atık ile diğer artıkların kompostlanarak toprağa uygulanmasıdır. bu şekildeki uygulamayla
toprak verimliliğinin sürekliliği sağlandığı gibi zararlı ve hastalık etkenlerinin büyük bir bölümü de ortadan kaldırılmış olur. ayrıca bitkisel ve hayvansal atıkların neden olduğu kötü koku ve çevre kirliliği de en aza indirilir.
bitkisel ve hayvansal organik artıkların oksijenli (aerob) ortamda yığın halinde veya uygun bir toplama yerinde( çukur da olabilir kanal da) belirli bir nemlilikte karıştırılarak mikrobiyolojik yolla ayrıştırılması işlemine ''kompostlama'' , meydana gelen ürüne ise ''kompost'' adını veririz. diğer bir ifade ile kompost yüksek moleküllü bitkisel ve hayvansal kompleks yapılı maddelerin nem ve sıcaklık varlığında mikrobiyolojik olarak ayrışması ve bu suretle dokuları gevşemiş, yapısında bulunan bitki besin maddeleri (N,P,K,S vs..) serbest hale geçmiş başlangıca göre farklı özellik kazanmış organik materyale verilen addır.
hayvan dışkıları başta olmak üzere yapraklar, biçilmiş çimler , sebze ve meyve kabukları ve artıkları , sap, saman ağaç kabukları gibi çok değişik organik yapılı materyalelr kompost yapımında kullanılabilir. bununla birlikte güç ayrışan ağaç kabukları , iri agaç yongaları gibi materyallerin yanı sıra hastalık etmeni taşıyan materyallerin ayrı olarak değerlendirilmesinde de yarar vardır.
kompost toprağa çeşitli besin elementleri özellikle de azot kazandırırken , toprağın fiziksel özelliklerini düzeltir, hava-su giriş çıkışını iyilieştirir, su tutma kapasitesini ve katyon değişim kapasitesini artırır, böylece kök gelişimi hızlanırken bitkisel gelişim ve verim olumlu yönde etkilenir.
