(bkz: gerard de nerval/#1590927) buradakini de vikipedi'de ben yazmıştım gerçi; ama gerard de nerval bildiğiniz delidir.
hayatı boyunca yaşamak istediği aşkları yaşayamamış; en sonunda da intihar ederek ölümsüz olmayı seçmiş, bir yandan da romantizmi de yaratmıştır.
nerval öncesinde edebiyatta kadına aşk yoktur; erkeğe aşk vardır. hikayede karşınızdaki erkek karakter destansıdır, bir yarım tanrıdır; bir kadın gelir onu çeker; sonra erkek o kadar süperdir ki kadını tavlar, kadın da bu adama kul köle olur.
ama nerval bu düzeni sylvie ve aurelia'da değiştirmiştir. çünkü kahraman erkek değil kadın olmuştur. kadının yaşadıkları, kadının içindekiler, kadının hissettiklerini erkek anlamaya çalışmıştır ve o'na aşık olmuştur.
karşılıksız aşkları yaşaması sebebiyle de alevlenen edebi gücü; nerval'i sanat tarihinin ölümsüzleri arasına sokar. o döneme kadar da aşkı uğruna intihar eden tek yazar olmuştur.
lakin diğer yazarlar; nerval'e benzer hikayeler ve şiirler sunmaya çalışsalar da; nerval yazdıklarını zaten yaşamıştır ve hissetmiştir. en sonunda da canından bile vazgeçmekten çekinmemiştir.
shakespeare'in romeo ve juliet'in son sahnesindeki romeo'nun juliet'i ölü sanıp intihar etmesi ardından juliet'in uyanıp romeo'yu ölü görüp intihar etmesi güzel bir hikayedir. ancak shakespeare edebiyatta başarılı olamayınca (döneminde) tüccarlığa dönmüş; hayatının geri kalanında da bu işle uğraşmamıştır.
ancak nerval bu sahneyi gerçekten yaşamıştır. paris'e geri döndüğünde; ilk aşkını başka birine ait olarak görür, bu ilk aşkı ölmüştür demektir ve intihar eder. ardından da işin gerçeği yaşanır; o kadın nerval'den haberdar bile olmaz.
aşkı gerçekten yaşayıp sunmuştur; bu yüzden de romantizmin tanrısıdır. 4 kutsal kitabı vardır. Ekim Geceleri ile başlar, Sylvie ile devam eder, Ateşin Kızları ile sona yaklaşır ve Aurelia ile sona erer.
