Gerçekleri silkip atarak omuzumdan
Düşüyorum düşlerin kuyusuna;
Güvercinler bir tek o zaman konuyor omuzlarıma
Saçların ve güvercinler ne güzel de uyuşuyor!
Hiç uyanmayacasına uyumak istiyorum;
Güvercinleri ürkütmekten
Ve şehrin insanlarına benzemekten korkuyorum.
