6-7 sene önce Yağmurlu bir gündü bir arkadaşımıza taziye için Adana'da hiç bilmediğimiz bir ilçeye gidecektik. Normalde 4-5 kişi olacaktık ama herkes yağmur çamur bahane ederek gelmedi .ben de oraya hiç gitmediğinden .nasıl gidilir bilmediğimden vazgeçtim, gitmeyecektim.Neyse bir dolmuş durağından geçerken dolmuşun üstünde benim gideceğim yerin adresinin yazdığını farkettim.hemen sordum şuraya gidecem "atla atla" dedi.dolmuş full veya full'e yakındı ,atladık.dolmuş şoförünün tipi, tavrı, konuşması herkesi rahatsız etmişti belli ki, daha ilk dakikadan diğer yolcuların söylenmelerini farkettim.
Neyse.Baya bir süre gittik.Herkes indi ,kaldık 35-40 arası bir kadın ve ben...Bir mahalleye giriş yaptık mahallede elektrikler kesik cadde bile ışıksız tek tük araba ışığı dışında her taraf karanlık...bizim Öküz şoför aldı telefonu eline benim anlayabileceğim kadının da Kısmen anlayabileceği bir şekilde belden aşağı konuşuyor . misal bi genelevden bahsediyor ,kızlardan kuşlar diye bahsediyor .ben net Anlıyorum da kadın da muhtemelen anlıyor pis muhabbeti...
Biraz da gittik herif "senin ineceğin yer bura "dedi . ayağa kalkmamla kadını farketmem bir oldu. O ana kadar ben inersem kadın yalnız kalacak diye hiç düşünmemiştim."yok yok bura değil sen sür " dedim.biraz daha gittik kadın indi, bende indim.
indiğimiz an kadın " benim için inmediğinizi farkettim teşekkür ederim" dedi.kadın orada bir adama seslendi "faruukk" diye .Geldi Faruk, kardeşi mi eşi mi bilmiyorum.
Ona Anlattı " bu kardeş ben dolmuşta yalnız kalmayayim diye inmedi bunu gideceği yere bıraksan" dedi.Beni de taziye evine bıraktırttı yani...
Not; olay ait değil , ben yaşamadım , bu olay bana özgecan kardeşimizin yaşadığı vahşetten önce bir arkadaşım tarafından anlatılmıştı.Paylaşmak istedim...
