dikkat uzun yazı ! komikli, cinsel içerikli hiç değil. ona göre yani. bir, iki, üç başlıyorum:
idam cezası, bilenin bilmeyenin gaza gelip istediği şey. sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim. Kanunilik ilkesi'ne göre suçu işlediğinde idam cezası yoksa idam cezası verilemez. ceza yasası geriye yürümez. geriye yürüse bile sanığın lehine olmalı. ağırlaştırılmış müebbet hapis idama göre daha hafif. daha can tatlıdır.
ceza hukuku hocamız anlattırdı ki, ceza hukukunu suçlular geliştirir. yani dün suç olmayan bugün suç olabilir. bakınız "hacker"lık. 50 yıl önce suç değildi. yani kanunlar ve cezalar suçlulardan dolayı yenilenir.
ölüm cezası tarihten beri var olan bir ceza. peki size bir soru: ölüm cezası olduğu halde bir insan neden bu suçu işler? cezanın sonucunu bilmiyor muydu ? elbette bilir. eğer cezalar tek başına caydırıcı olsaydı, dünyada bir kişi idam edilirdi ve herkes bundan ibret alıp bir daha yapmazdı. yani sallandırınca bir kişiyi her şey çözülürdü. eee bugün ışid ve pkk çatışıyor. birbirini kısas olarak cezalandırınca cayıyorlar mı? iran pejaklıyı asıyor. olay bitiyor mu ? afganistan, hindistan, pakistan sürekli idam cezası veriyor. hem de tecavüz cezasına. abd seri katili iğne ile öldürüyor. bir daha seri katil çıkmıyor mu?
ben idam yerine psikolojik şiddetten yanayım. ölüm çok kolay geliyor. delirtmeyecek ama süründürecek bu uygulamalar mevcut. açıkça söylenmese de bunun uygulamaları var.
sonuç odaklı düşünmemeliyiz. suçu işleyen(ler)i öldürmek kolay. esas mesele, suçun işlenmemesi veya önlenmesi noktasında ne yapabiliriz ona bakmalıyız. suçun cezası ölüm dahi olsa insanı korkutmuyor. belki bu durumu kavrayamıyor bile. ceza vererek suçlular azalmaz. toplum eğitilmeli. önemli olan zihniyeti değiştirmek ve adaletin gücünü ortaya koyup suç işlerken bile o an adaletin gücü aklına gelmeli; kişiyi tereddüte düşürmeli. yine de suç işlerse o kişinin bileceği iş. Cesare Beccaria der ki, "cezanın ağırlığı idam dahi olsa caydırıcı değildir. insanları suç işlemekten caydıran, cezanın mutlak olarak kendisine uygulanacağını bilmektir." ceza ağır olmasa bile, suçunun tespit edilip koşullar ne olursa olsun yargılanacağını bilmesi duygusu olmalı. hatta yüksek makamlarda tanıdığı olsa da onu asla kurtaramayacağını bilmesidir.
sevgisizliğe mahkum olmuş insan her şeyi yapar. nefret ortamında balık baştan kokuyor. devlet erki insana özellikle de kadına, çocuğa bakışını düzeltmelidir. her türlü aşağılama ve hor görülme sonrası bir de üzerine hukuk bu konuda hiçbir şey yapmazsa insanlar bundan cesaret alır. akp'nin icraatleri:
liste daha da uzardı da midem bulandı bu zalim ve iğrenç insanlardan. şimdi bunlar idam diye haykırıyorlar. be utanmazlar, önce adaleti; sonra insanların insanca yaşaması için mücadele edin. engelleyemediğin cinayete kılıf bulmak kolaydır! popülizm duygusuyla toplumun acılarından faydalanıp "idam gelsin" diye toplumu gazlamak yanlış. hele ki iktidar partisi iken, elini kolunu tutan yokken bol keseden sallama! bir insanı asınca her şey çözülmüyor. tek bir kişiyi günah keçisi haline getirip tüm toplum bu kişi üzerinden yargılanamaz. tek suçlu o kişi(ler) mi yoksa toplum, devlet bu olaya dahil mi ona bakılmalı.
aynı cezası hukukuna sorduk. hocam sizin kızınıza kötü şeyler yapsalar ne olur dedik. her şeye rağmen hukuka güvenelim diyeceğim ama ülkenin durumu pek öyle değil. valla çocuklar, devletten önce yakalayabiliyorsam cezasını ben verirdim. yani önemli olan, mağdurun tatminidir. giden gelmeyecek; en azından onun cehennemi ben olayım da biraz olsun yüreğim soğusun düşüncesi var.
bir konuyla alaka kurmadan, ilgili ve ilgisiz olarak şu kitaplara bir bakıverin:
