Dostluk; yanıbaşımızda kalan kimse. Bir gün gidecek diye bildiğimiz, beklediğimiz kişinin bir umutla ömür boyu aynı kalmak istemek. Aynı kalmak:
Bir keresinde dünyanın en mutsuz insanı gibi hissediyordum, bir önce ki gün ailemle kavga etmiştim. Okula gelince uzunca bir süre kimseyle konuşmamıştım ve en yakın arkadaşım beni çağırınca şşt diye kafamı döndürüp baktığımda birden yüzüme gülümse getiren kişi. işte öyle mutsuz olduğum günlerde hep dostum olsun, yüzüne bakınca gülümseyeyim, dertlerimi unutayım. Dostluk bu işte, derdini silen sana sevgi getiren kişi.
