(bkz: the prestige)
(bkz: the shutter island)
(bkz: memento)
(bkz: coherence)
(bkz: predestination)
(bkz: triangle)
(bkz: primer)
ile başlayan ve filmin sonunda insanın beyninden alev çıkmasını sağlayan cinste devam ediyor. film sonunda hayata bile küsüldüğü oluyor. paradokslar içerisinde yüzerek devam ediyorum. senaristlerdeki zekaya da hayranım.
