akla reşat nuri güntekin'in akşam güneşini getiren başlık. Hangi yazar açmaya meylettiyse şüphesiz, buhrana yatkın bünyesiyle daha çok batan güneşlerin ardından bakakalacaktır.
Belki, akla çocukluktan kalan 'akşam ezanı okunmadan eve gel' parodisini getirdiğinden anlamsızca burkulur eşek kadar olmuş yazarların içlerinde bir yerler.
Belki de tamamen doğanın estetiğiyle alakalıdır bu hissiyat. Bir yaz akşamüzeri, simaları güzelleştiren, saç tellerini kızıla çalan, deniz kıyısında durulmuş deniz suyuna aşk hikayeleri anlatan güneşin güzelliğidir ya da sonbaharın kararsız yağmurlarından sonra gökyüzündeki
çelimsiz bulutların arasından süzülen son gün ışığıdır suçlu olan.
böyle başlıklar açmayın, içimdeki reşat nuri bir canavara dönüşüyor.
