Şaka bi yana hayatım boyunca hiç bir kadına vurmadım. Çok sinirlendiğim oldu ama bırakın vurmak bunu düşünmedim bile. Sanırım bu ahlakı edinmemde teyzemin yanında sevgi ve ilgi ile büyümüş olmam oldukça etkilidir. Tabi işin bir diğer boyutu da var. Umarım anlatacaklarım konudan çok alakasız değildir zira bana gayette konu ile alakalı geliyor. Hadi küçük bir hikaye uyduralım.
A kişisi: asıl oğlan
B kişisi: asıl kız
C kişisi: asıl oğlanın can arkadaşı
Hikaye a kişisinin b kişisine aşk-ı ilan etmesiyle başlıyor. ikili çıkmaya başlarlar. A kişisi sevdiceğine kraliçeler gibi bakar. Bir dediği iki edilmez. Gel zaman git zaman sonra bir mesaj gelir. "daha fazla devam edemiyorum ben seni sevmiyorum üzgünüm ayrılalım...". A kişisi şoktadır. Deliler gibi sevdiği kız ona tekmeyi basmıştır. Bir süre sonra öğrenir ki o kız, ona köpekmiş gibi davranan arkasından or.spu diye dedikodular çıkaran herife dönmüştür. Demek ki sorun kızdaymış diye düşünür erkek ve zamanla acısı hafifler ama asla b kişisini unutamaz. Bu duruma daha fazla dayanamayan c kişisi arkadaşını karşısına alır ve azarlamaya başlar. "kızlara köpeklermiş gibi davran işte o zaman sana sevgilerini gösterirler.". A kişisi kabul etmez başta. Böyle olmamalıdır çünkü. sevgi bunun neresindedir? Sonra zamanla a kişisi c kişisinin ilişkilerini gözlemlemeye başlar. Bir gariplik fark eder. C kişisi gerçekten de kızlara oldukça kötü davranmaktadır hakaretler azarlamalar gırladır. Hatta sudan sebeple bir kıza vurmuştur bile. Fakat kızlar c kişisinden uzaklaşacağına ona daha da bağlanmaktadır. A kişisi bu duruma anlam veremez ve çıkarması gereken dersi çıkartmamakta ısrar etmektedir. A kişisi son olarak onu gerçekten sevecek kızı beklemeye söz verir. Bu sevgi saçma sapan sebeplerle gölgelenmeyecektir. Çocukça olmayacak ve sonsuza dek mutlu geçecektir.
Gerçek olamayacak kadar saçma bir senaryo değil mi? Ama malesef uydurma değil gerçek. Şimdi anlatsanıza hangisi doğru. Kadınlara iyi davranmak mı yoksa kötü davranmak mı?
