içinde bulunduğum, neyse ki artık bulunmaktan yavaş yavaş zevk de almaya başladığım durum. acaba mazoşist mi oldum ben ya?
ulan insanlar bayağı bayağı müzik çalarına, telefonuna mabel matiz koyup dinliyor. şaka gibi amk. hadise, hande yener, demet akalın dinliyorlar lan ciddi ciddi. hiç utanmıyorlar da he.
minibüste görüyorum; 20'li yaşlarda bir bayan mesela. bayağı oturmuş koltuğuna, takmış kulaklığı gülşen dinliyor. ya amk (burada gülme işareti var büyük d ile. hem de bir kaç tane)
olm bu insanlarla aynı nefesi soluyorum lan.
her gittiği yerde fotoğraf çekiyorlar; starbucks (ki en klişe örnek), mc donald's, gönül kahvesi... ulan umumi tuvalete gittiğinde fotoğraf çektiren yoktur inşallah ''1 liraya sıçma qeyyyf'' diye.
anlamıyorum ya anlamıyorum.
bengü dinleyip bundan zevk alanları, facebook'ta ''türküm ben, türk yücedir.'' deyip; ulan keşke amerikan olsaydım diyenleri, işi düşmeden hal hatır sormayan samimiyetsizleri, eğlenmeyi bilmeyip eğlenmek istediğini söyleyen ve eğlenmeye davet edildiğinde gelmek ''istemeyenleri'', kendini eve kapatıp aslında hayatın sokaklarda* olduğunu bilmeyenleri, gecenin bir yarısı çıkıp sokakta bi sigara içip eve geri dönmek varken balkonda veya odasında sigara içenleri, ''hadi gel taksim'de sabahlayalım bugün ne dersin? ne de olsa yarın tatil.'' demeyenleri, ''ulan atlayıp gitsek mi günübirlik şuraya'' demeyenleri, her dakika çay içmeyi yaşam felsefesi haline getirenleri, iki lafından biri küfür olup, sağda solda karıları kızları taciz edip de ağzından ''selamün aleyküm'' lafını düşürmeyip, cumaya gidip gösterişçilik yapanları...
ne mal insanlarsınız lan?
tek başıma çürüyüp gidicem amk. siktirin gidin. evet.
''ben böyle değilim tosbik, benle arkadaş olab...'' siktir lan. seni de gördük. tecrübe konuşuyor olm.
