bakılır arkadaşım. sen de bunu söyleyemezsin. bu olayın dinle imanla kitapla mezheple veya herhangi bir zımbırtıyla alakası yok. bunun ahlakla alakası var. dine yakın değilim ama ahlaki değerlerim var. herkesin de kendine göre bir ahlaki değere sahip olması gerektiğini düşünüyorum.
şimdi sen bu cümleyi söylüyorsun eyvallah. bunu yapabilirsin de. sana uygundur bilemem. ama insan yaşadığı toplumun genel değerlerini de bilecek. kendini ona göre sınırlayacak. bugün en modern bildiğin ülkede çırılçıplak sokağa çık, bak ne oluyor.
insan dediğin canlı vahşidir arkadaş. herkes kendini ve diğer insanları kendi düşüncelerine göre sınırlayacaksa işimiz var. nerede örgütlü ve düzenli toplum. bir hırsızın yaptığının meşru olduğunu düşünmesi bunu meşru kılmaz. ya da daha doğal bir örnek verelim. bazı toplumlarda sofrada geğirmek yemeği beğendiğinin göstergesiyken bazılarında büyük terbiyesizlik. neredeysen ona göre davranırsın.
şimdi sen gelir ben sokağa çıplak çıkarsam bakamazsın ben özgürüm dersen adam da bakarım ben de özgürüm der. beğensek de beğenmesek de toplumun değer yargılarına uygun davranmalıyız. bu bir zorunluluk değil bu bir gereklilik.
