var böyle bir duygu. herkese olmaz ama, her zaman da olmaz, zaman zaman gelir.
bazen öyle anlar gelir ki, insan kendini kapana kısılmış gibi hisseder.
yakın uzak ama herkes hayatınıza müdahale etmeye başladığında, onların bencilleştiğini, hayatınız üzerinizde sizden başka herkesin söz sahibi olmaya başladığını düşündüğünüzde ve kendinizin kim olduğunu bilemediğinizde, kolundan bacaklarından, dört bir yanından çekilen bir bez bebek gibi hissettiğinizde.
ne demek istediğimi anlarsınız belki, belki de anlamazsınız. boşverin uğraşmayın.
