iş güç sahibi 6 yakın arkadaş sinemaya gider. bilet alacakları zaman aralarında bulunan çalıkuşu hayranı, hepsini ikna eder ve bu film seçilir.
sinema salonunda bir gariplik sezerler. salonda kendileri dışında 10 liseli çift, 1 tane de kendi yaşlarında çift vardır.
malesef o 6 kişiden biri benim.
romantik duygusal film değil bir kere tam ağlamalık bir sahne bile hata üstüne hatayla kahkahalarla güldürüyor.
oyuncular kaliteli ama oyunculuk kaliteli değil.
yavuz bingöl de yavuz bingöl değil ayrıca.. ezeldeki ramiz dayı oldurmaya çalışıp olduramamışlar.
komik ya bildiğin komedi filmi. ya da bana öyle geldi.
ha eğendim mi "evet". çünkü absürt şeylere bayılır dalgamızı geçeriz. en eğlenilmeyecek durumlarda bile eğlenebiliriz.
özellikle komik bulduğumuz yerler;
filmde zaman kavramı yok. başrol alide süper güçler var her an her yere yetişebiliyor. otobüse, intihar eden kızcağıza, psikopat eski sevgili mi arkadaşı mı eski belalısımı anlayamadığım adamın teknesine...
daha ilk sahnede deli, kızı korkuttuktan sonra kızı hiç tanımayan ali "daha ilk günden kızı korkuttun" diyor. nerden biliyorsun belki daha önce geldi hiç görmedin ya da turist kalmayacak burada günübirlik geldi.
ali parasını alamamış zavallı otel sahibine parasını ödeyecek diye beklerken bir yumruk atıp adamı yere seriyor. biz bu adam bela olacak başlarına diye düşüneduralım adamın rolü oracıkta bitiyor. kayboluyor.
bir küçük eylül meselesindeki gökyüzüne bakma sahnesini evirip çevirip kamışlı sinemaya çevirmişler. filmin başında bu sinema sahnesini cidden amacına uygun buldum. güldük.
çiçekli pembe terlikleri kız beğendi mi beğenmedi mi anlamadım valla içime dert oldu. otobüste çıkarıp baktığı an gülmekten öldüm. hiç kullanmadıysa beğenmemiştir ama o zaman çantasında ne işi var. kıyamadı giymeye heralde.
kötü adam da elmayı ısırdı falan ayrıca güldük o sahneye.
kız neden ülkemizde polis diye bir şeyin olduğunu unutmuş? adam çıkıp gelmiş suçun günahın yok öldürmediğini anladın gidip polise söylesene bu adam babamı öldürdü diye.
filmin sonunda davut güloğlunun denizden çıktığı bir klip vardı ya ha işte o klibin aynısını burak özçivit çekmiş gibi hissedince kıkırdamaya başladım. oğlunun başını okşayınca azcık durgunlaştım tam duygusallaşacakken kamera kocaman ayak izlerine zoom yapınca haykırarak güldük.
ama yine de biz memnun kaldık valla, güldük eğlendik sağolun. uzun zamandır bu kadar gülmemiştik hatta.
