bu başlık çok hoşuma gitti. paylaşımlarla birlikte belki bir çok kişiye yardımcı olabilir. en azından benim niyetim öyle.
öncelikle peşinen şunu söyleyelim bir başkasına öldürmekle kendini öldürmenin hiçbir farkı yoktur. sen bir bebeği öldürebilir misin. canına kıyabilir misin. hayır. bin kişiye sor bini de hayır diyecektir. e o zaman kendini de öldüremezsin. yaratan diyor ki: "bir kişiye öldüren tüm insanlığı öldürmüş gibidir." yanılmıyorsam maide suresiydi. araştırınız. intihara meyilli bir müslüman anasını babasını çevresini her şeyi geçtim kendisini düşünmüyorsa bari bunu düşünsün ki ibret alıp vazgeçsin. bu büyük sorumluluğun altına girebilecek mi sorsun kendine.
dostlar bir yaratıcımız var ve çözümü onda aramamız icap eder. ondan yardım istemeliyiz. anlaşılması için çok basit bir misal; bir eşyan bozulduğunda ne yapıyorsun. servisine gidiyorsun değil mi. yani onu oluşturana başvuruyorsun. buda aynı böyledir işte. Allah seni yarattığı andan itibaren, beden dediğimiz et parçasına ruh verdiği andan itibaren seni muhatap alıyor. sana değer veriyor seni önemsiyor yani. belki de senin inkarına karşı, vurdumduymaz tavırlarına karşı, isyanına karşı. Peki sen kim oluyorsun da rab seni muhatabı almışken ondan yüz çeviriyorsun. yardım istemiyorsun veya yardımı başka mecralarda, kişilerde, çeşitli maddelerde genel tabir ile yine allah'ın yaratıklarında arıyorsun. bu kaynaktan uzaklaşmak değil midir. bu hataların en büyüğü değil midir. bir kez daha düşünelim bir müslüman olarak. düşünelim ve yaratan'ın bize verdiği bu doğuştan nimeti değerlendirelim. herkes bizler gibi şanslı değil arkadaşlar. hakikaten çok önemli. yav he he deyip geçmeyiniz. allah ile kitap ile ilgisi olmayan dünyanın bir ucundaki bir ülkede de hayata gelebilirdik. o zaman işimiz daha da zor olacaktı.
her zaman bir çıkış yolu vardır. her şeyin bir başlangıcı vardır. kimse bir anda o sıkıntılı noktaya gelmez. belli merhalelerden geçer. o kırılma anını yakalamalı. ona göre bir tedavi uygulamalı ve süreci başlamadan bitirmeli.
