şirinler onu hep aptal yerine koyar, aşağılardı. küçücük çocuk seyircilere karşı onu gülünç durumda bırakırlardı. oysa onun tek derdi; karnını doyurmak, bizler nasıl ızgara tavuk yiyorsak o da şirin şiş yiyip gerekli protein ihtiyacını sağlamaktı. aynı zamanda bir hayvanseverdi de. yoksa niçin yanında o aptal kediyi (bkz: azman) beslesin ki?
ama onu kimse anlamadı. ben seni hep anladım, üzülme gargamel bu da gelir bu da geçer. hepimiz gargameliz!
