aşkın kaybedilen bir inanç olduğunu farkedemeyen, yara almayı alışkanlık haline getirmiş, hayalperest, aldandıkça ve aldatıldıkça kendini iyi hisseden, içindeki aptal cesaretini doyuran beyinsiz dallamanın önde gidenidir.
aşk ne ulan. ha aşka inanmışsın ha noel babaya ne farkeder be şuursuz ezik. senin gibi adamların eline düştüğü için aşk yok zaten aptal. ne demiş shakespeare zamanında "if you speak love, speak low". o zamanlar varmış aşk bu yeryüzünde, şimdi yok işte soksana kafana be aptalın önde gideni. ama sen ne anlarsın lan bitli.
yapacak işin gücün yok, bu hayattan ne istediğini, nasıl yaşamak istediğini dahi bilmiyosun ondan sonra yok aşk güzeldir, yaşasın sevginin gücü, zart zurt diye kendini kandırıyorsun be ahmak. bir de aldatıldıkça karşıma geçip geçip salya sümük ağlayarak benden tavsiye vermemi, yol göstermemi beklemiyorlar mı deli oluyorum. ağzının ortasına çakasım geliyor. erkeği de bir kadını da bir bu dallamaların. cinsiyet farketmiyor.
sen yat kalk hala sağlığının yerinde olduğu ve bu kadar beyinsiz olmana rağmen nefes alabildiğin için şükret.
