ülkemizde çoğu üniversite hazırlık öğrencilerinin yaptığı hatadır. ben de bu hataya düştüm. sanatsal bir kişilikten çıkan bir fizyoterapi teknikeri olmak.. geleceğe baktığımda tek görebildiğim şey ömür boyu hastane koridorlarında sıkıcı bir hayat. oysa şimdi düşünüyorum da seçme şansım olsaydı eğer bir reklam şirketinde çalışmak isterdim. projeler hazırlayıp sunmak isterdim. tekrar sınava hazırlanır yine okurum diyorum ama bu seferde her şey çok geç olur gibi geliyor. arkadaş edinemiyorum çünkü oturup sohbet etmekten keyif alınacak insanlar yok çevremde. çevremdekilerin konuştuğu kim kiminle ne yapmış, hangi dizide ne olmuş... müzikale gidelim diyorum benimle dalga geçiyorlar. sanatsal konuşabileceğim iki insan yok çevremde. çok sıkıcı bir hayatım olacak ve yalnız öleceğim sanırım.
