bir kere ahlak kavramını din ile eşit görmeyi bir kenara bırakalım çünkü ahlak genel bir kapsamı ifade eder ve ahlaksız dediklerimiz de esasen ahlak sahibidir. sadece bizim ahlak anlayışımızı benimsemiş değillerdir.
kant ahlaki davranışı arkasında yatan nedenle ilişkilendirir. seçim kazanmak için halka yiyecek dağıtmak ile tüm malını mülkünü satıp gece fakir mahallelerde aç insan arayıp kapısına erzak bırakmak farklı motivasyonları gerektirir. ramazanda değil sürekli fakir fukarayı desteklemek sosyal devletin temel görevidir.
eskiden daha az bireyseldik bana göre. belki gelenekçilik bu kadar konuşulmuyordu ama daha geleneksel bir yapımız vardı. doksanlar mahalle kültürünün yaşadığı yıllardı. şimdi kentsel yapılar dönüştü ve yüksek çok katlı binalarda oturuyoruz.
Sovyetler sonrası kapitalizme adapte tamamen adapte olan dünya türkiyeyi de etkiledi. 80'ler 90'lar derken 2000 lerin başından itibaren artık daha acımasız bir düzen hakim. bakkal yok çünkü mahalle yok. insanlar birbirini tanımıyor. en yakın arkadaşlık birbirini en çok Like layanlar gibi bir anlama doğru gidiyor zira facebookta ya da sosyal mecralarda yoksanız sanki hiç yaşamıyorsunuz.
