yazarlarda kendimi gördüm biraz. ortaokul çağlarımda sene 1994-95. o zamanlar walkman diye bir şey vardı ve montumuzun, pantolonumuzun ceplerini kasetler doldururdu. The Black Album'du Metallica'yı dinlemeye başladığım albüm. Sad but true'nun girişi, hala telefon melodimdir, keza. sonrasında ride the lightning albümünü edindim ve herbir şarkısını yüzlerce kez dinlemişimdir.
ama ne yalan söyliyim, şu yeni gelen bascı çocuk yakışmadı sanki gruba, jason newsted'in yeri başkadır benim için.
