bilim benim babaannem ve nice babaanneler yüzünden gelişmedi bence bu ülkede.
küçükken bi konu hakkında bi şey sorunca azıcık cevaplar, sorularla üstüne gidince hemen "çok Düşünme, çok düşünürsen delirirsin" derdi. neden babaanne neden? çok düşünürsek delirirmişiz, deli gibi gülüyorum. kendi kafasını yormuyor ya başkası da yorsun istemiyor (kötülemiyorum tamamen sevgiden). çok düşünüp delirene de örnek verdi mi, ikna ettiğini düşünüyor: "bak yele aamete? kıçına kadar saçını uzattı ipsiz sapsız bütün gün göl boyunda geziyo, düşünmicen çok deliriverirsin öyle!"
ah babaağma'm..
