insanlar neye inandırılırsa kaderi o dur, evrensel bir anlayışla bakacak olursak bir kişi dünyaya gelir, şimdi bu kişi hangi haklara sahiptir?
bu kişinin fakir bir ailede dünyaya gelmesi demek belli haklardan mahrum kalması demektir,
aynı şekilde zengin bir ailede dünyada gelmesi ise daha fakla hakka sahip olması demektir.
şimdi bu onun kaderi demek teslimiyetçi ve sana dayatılan sistemi kabul etmek olur.
mülkiyet hakkı denen birilerine çok düşüp diğerlerinin alamadığı bir sistemdir.
ayrıca evrensel adalet çerçevesinde bakacaksak.
dünya herkesin dünyası,
herkes bir birey ve varoluş bir haksa bunu eşit olmasını istemek gayet adil ve gerekli olandır.
yani bir insanın fakirliği bir şeyden mahrum olması demekse, ve bu insan sırf fakir bir ailede doğduğu için bu haklardan
mahrum oluyorsa o zaman bir adaletsizlik durumu vardır ortada. bu adaletsiliği kader diye dayatanlar
aslında sistemin başında olup, bundan nemalananlardır.
hiç kimsenin hakkettiği aç kalmak veya işsiz kalmak olamaz.
eğer kişinin varoluş hakkı varsa yada bu saygı duyulacak bir şeyse o zaman bunun gerekleri de olmalıdır.
yani mülkiyet hırsızlık demek doğrudur.
çünkü kişinin varlık ekonomisi olması lazım ve bunu herkese eşit olarak verebilecek bir ekonomik düzen olması lazım.
yani fakirlik kader değildir.
ama sistem tehlikeye girse ilk cephede fakirler ölür. bu da bir tür bu kaderciliğin zaferidir diyebiliriz.
