Bugün yine kederdeyim.. Yine gönlüm hoş değil.. Saatlerce güldüm , anılardan bahsettim bugün. Gülmek için azıcık abarttım. Ya da biraz fazla kaçırdığım için abarttım. Sevişmek ve içmek ne güzeldir , aynı zamanda ne kadar günahtır bu ülkede.. Bugün güzellikler gördüm. Bugün günahlar işledim ve zerre pişman değilim..
Okduğum kitaplardan hafif bilmişlikler tasladım. Şarkılar söyledim. Mutlu göründüm bugün. Bugünü dünden farklı kılan uzun zaman sonra sadece ismi değildi bugün. Bugün mutlu göründüm.
Ahh benim sevgilim , badem gözlüm benim. Ne güzel gülüyordu öyle gözlerin bana.. Ne güzeldi öyle yanında sarmaş dolaş uyanmak. Ne güzeldi uyanır uyanmaz seni görmek ve sokaktaki simitçinin sesini takip etmek. Ulan ne güzeldi seni elde etmek. ihtimalini kör noktalarda olduğu belkilerde beklemek ne güzeldi.. Ahh benim sevgilim , doyamıyorum sana. Olurda denk gelir okursun diye , olurda denk gelir sana okurlar diye sana olan sevgim söz verdiğim gibi hiç azalmadı ve seni ilk öptüğüm andaki kalbimin atışı gibi hala artmakta..
Sen beni tanırsın sevgilim.. Bilirsin kalbinin ritminde kulağım..
Ve Teoman ne güzel söylemiş , " daha kaç vücut gerek bana ? Benim seni unutmama ? "
Bugünde ben seni unutmadım. Belki başka bir güne , hiç unutmasamda belki yazacak başka birine..
