hayallerimizi biz küçültmeyiz.küçültür birileri,ceplerine attıkları her kuruş,sıktıkları her kurşunla bir bir öldürdüler hayalleri.allahtan dediler,kork,şükret dediler.korktuk,eğilip büzüldük,aramızdan birkaç kişi tersini söyledi onları da öldürdüler.para konuştu,silahlar konuştu,aptallar konuştu biz sustuk.doğmak,yaşamak,ölmek parayla oldu,parası olmayan sokaklarda doğdu..önce hayallerini sonra kendisini öldürdüler.sonra eğitim dediler,okuyun dediler olur dedik,sabahların köründe kalorifersiz,buz gibi odalara doluştuk,hayal kurmaya devam ettik.sonra eğitim dediler para istediler "biz bedavamı geliyoruz buraya" dediler.peki abi dedik "kurallar böyleymiş nabalım uyucaz" dedik.sonra anne babamızın ensesine bindiler emekli etmediler."vatan lan bu,gerekirse gidip öleceksin" dediler.gittik öldük,kolumuzu bacağımızı,aşklarımızı hayallerimizi bıraktık dağda bayırda.üniversite dediler öss yi kazanacaksınız dediler,peki dedik okuduk öğrendik,yetmez dediler dershaneye gitmeden kazanılmaz dediler.kazandığımız 3 5 kuruşu da dershaneye yatırdık.sonra yine yakınından bile geçemedik hayallerimizin,ıskaladık.yeter dedik meydanlara çıktık eğitim hakkı dedik yürüdük vurdular..hayallerimizden vazgeçtik..sövdük.
