3 gündür yurtta yalnızım. yurt arkadaşlarım kpssyi benim kadar sallamıyor. tatillerini bitirip gelmiyorlar. hal böyle olunca dün kotumla konuşurken buldum kendimi. sonra sesimi özlediğimi fark ettim. şarkı söyledim saçmaladım baya bir. telefonla falan konuşuyorum arada. allahtan dershane vardı bugün. az biraz insanla görüşüp konuştum. arkadaşların fotolarına bakıyorum netten, oh gezip tozuyorlar. bense akşam yemeğe çıkacak birini bile bulamıyorum kafama göre. kısaca bu ara çok yalnızım ve yalnız hissediyorum. iyi birşey sanırdım değilmiş. neyse haftaya gelirler nasılsa. o zamana kadar delirmemem dileğiyle.
