Yıllarca kendimden güçlü kim olabilir diye diye düşündüm,kendime,yaptiklarima bayildim.sonra gördüm ve görüyorum ki,yaş grubuma göre beynim yorgun ve yaşlı.saçlarım beyaz.
Erkek değilsin ve bazı konularda dayanıklı değilsin,olamazsın kabul et.
Ve yine şunu da görüyorum ki,"herhangi birşeyi belki çatal uzatmak yada yumurta yapmak kadar basit birseyi yapabilecek bir insanın varlığı en kıymetli şeymiş."
O yüzden derler ya gençken evlenmemek kolay,yaslilikta lazım olur.doğru.
Hayatın başarılı,herseyi ailen yardımıyla veya kendin sahip oldun.peki bi soylesene,yavrum sen daha portakal soyamiyosun,hastayken ayağa kalkıp çorba yapamiyorsun.hep karakteri guclendirip başarılı olmussun ama birde kadınlık var onu ne yapıcaz?
Bu başlık bayadir düşündüğüm ve kendimi kesfettigim bir konu.çoğu zaman 2,3,4 1'den iyidir.
Yüzde yüz yaşanmış 25 yıl sonunda,korku ve stresten beynim iflas etti.oysa dur ya birlik olmakta güzel.el ele vermek.
Herşeyi bilmemek.
bilmislik etmemek.
bunu başaramadım demek.
Becerememek.
Altından kalkamiyorum bir el atsak ya demek.
şu lafları edebilme eşiğine gelmek ve kabullenmek suretiyle birçok yukunuzden kurtulursunuz.
hem amk daha kaç yıl yasayacagimiz belli değil.
Güçlü muclu olma.
