Hayatındaki asıl önemli şeyleri fark edemeden mantıksızca yaşamını sürdürmesidir. etrafına dikkatlice baksa şükredecek onca şeyi görebileceği gerçeğini kabul etmekten aciz oluşudur. doyumsuzluktur... yani "tek sebep" demek yetersiz kalır görüldüğü gibi.