"başta türkiye komünistleri olmak üzere tüm dünya komünistleri yoldaş mao zedong un şahsında marksizme leninizme yönelen modern revizyonist troçkist kırması menşevik alaşımı yeni oportünist cephe" den olmalarıdır.
ciddili edit: kardeşim yetmedi mi neredeyse elli yıllık ideolojiler devri yahu? yetmedi mi sözüm ona dünyayı mükemmel bir hale getireceğini iddia eden ideolojilerin, davaların peşinde koşarken yitip giden canlar, kanlar, yıllar?
ideolojik düşünmenin en temel sıkıntısı budur. dünyayı beyaz ve siyah görürsünüz. halbuki gerçek bu ikisinin arasıdır. sosyalizmi bembeyaz, hiç kirlenmemiş bir renk sanarsınız ama, o aslında gridir. tıpkı simsiyah sandığınız kapitalist sistem gibi. belki daha açık gridir.
sosyalizmi eleştirenlerin ise ortak noktaları, olsa olsa insan olmalarıdır herhalde. çünkü sosyalizmi eleştiren bir ülkücü de olabilir, bir zengin çocuğu da, ya da bir neo-marksist bile olabilir bu. marksı eleştirebilir, stalini yerin dibine gömebilir. tanımadığınız insanlar, tanımadığınız başka insanları eleştiriyor diye onları düşman bellemekten vazgeçin artık.
sosyalizme gelince. insanların daha eşit, daha adil bir düzen içerisinde yaşamalarını istemenin neresi yanlış onu bilemiyorum. ancak sosyoloji ile ilgili bildiğim tek bir şey varsa o da insanların kobay farelere benzemediğidir. sen bir fare üzerinde deney yapabilirsin. onun tepkilerini tutarlı olarak ölçebilirsin. ancak insanlarda bu iş böyle yürümez. hele toplum için hiç olmaz.
sen toplumun bütününün iyiliği için bir sistem geliştirebilirsin, kendini de bu sistemin toplumun sorunlarının pek çoğunu çözebileceğine ikna edebilirsin. ama toplum bunu kabul etmediğinde ne olacak? ya da senin kafanda tasarladığın toplum yapısıyla gerçekteki toplum yapısı ya da idealleri örtüşmediğinde ne olacak? şiddet mi kullanacaksın? peki ne amaçla? insanların iyiliği için mi?
insanların iyiliği için insanların öldürüldüğü, bir devletin kölesi haline getirildikleri bir davanın masumiyetine kimleri inandırabilirsiniz?
marksın kapitalizme karşı çok ciddi ve günümüzde bile geçerliliğini koruyan pek çok eleştirisi var. markstan sonra, onun yolunu takip edenlerin getirdikleri çok önemli açıklamalar, düzeltmeler var. ancak şahsen inanıyorum ki insanlık bu adil düzene devrimle değil, toplumsal bir evrimle kavuşacaktır. o zamana kadar yapılacak her fikir tartışması bunu katalizleyecek, her kavga ya da dövüş de acı hatıra olarak kalacaktır. en azından benim fikrim bu.
