yerel seçimlerden 1 gün sonra chp'nin genel merkezine gittim. aktif bir insan olduğumdan, durunamadım. '' yardım edilecek bir şey kalmadı arkadaşlar, sizin gibi onlarca kişi yukarda şu an yardım ediyor. '' lafının üzerine. yukarıda dediği 6. kat falan işte. çıktım ben bi şekilde. yardım ettim baya. sabaha kadar tutanak inceledik problemli olanları falan. sonra merkezde aktif bir göreve sahip oldum; tutanakları -1'e indirmek. yani bilişim merkezine chp'nin. biraz daha fazla yazmadan belirteyim, chp'li değilim. gençlik kolları veya il başkanlığı falan alakam yok. sadece i.melih gökçek'in gitmesini isteyen sıradan, yardımsever bir vatandaşım.
ne diyordum? görevim tutanakları dağıtmak işte. bakıyorum götürürken tutanaklara, ne televizyonda yazanla uyuşuyor ne ysk ile. bildiğin kazanmışız, ama masa başında kaybettik işte sonuç olarak.
ilk gün ikinci gün derken bir ekip oluştuk biz, 12 kişi falan. numaralarımızı alışveriş ettik, konuşuyoruz telefonlarda.
'' 3. kattayım ben fotokopi odasında. tutanaklar çekilecek bana biri yardım edebilir mi? ''
hemen 3 kişi gidiyoruz.
'' 8. katta danışmanla konuşuyorum arkadaşlar twitter'da takipçisi bol biri gelsin buraya ''
hemen 2 kişi gönderiyoruz falan. böyle bildiğin ekibiz.
içimizden birini aradım, abi nerdesiniz diye. dedi '' olm biz kozmik odadayız lan. '' bi hassiktir çektikten sonra '' babuş beni de alın 4. kattayım ben '' dedim.
bu arada kozmik odayı bilmeyenler için söyleyeyim, 5x5 metre belki daha fazla büyüklük ve genişlikte bir duvarda 12 13lü televizyon var, grup danışmanları internet habercileri mansur yavaş falan hep o odada. oda dediğim 50 metrekare var. 25 metre kare bir oda daha var. o da mansur abinin. neyse.
bunlar geldi '' grup danışmanının asansör kartını aldım hocut. '' dedi içlerinden biri.
genel merkez şöyle bir yer; 3. kata kadar asansör var. 6 kata kadar merdivenlerle devam ediyorsun içteki kapılarla. o kapılar 7. kattan sonra açılmıyor. 8. katta grupdanışmanları falan var. 10. kat kılıçdaroğlu'nun falan. adam grup danışmanının kartını alınca öküz gibi çıktık hemen 11'e. neyse.
oturduk orada haberleri izliyoruz, balkondan odtü ormanını izliyoruz derken, mansur bey'i gördük. asansör bekliyor.
asansör trafiği o kadar yoğun ki bir 5 dakika falan bekledi asansörü. bizimkilerden biri '' mansur bey, bi selfie çekebilir miyiz? '' diye soru sordu. tam asansörün kapısı açılırken '' hadi çekelim gençler '' dedi gülerek.
ve '' zafer selfie'si '' diye haberlere düştü o selfie.
bu da böyle bir anımdır. başkan gibi başkan, mansur yavaş'tır. kimse ağzını açıp tek kelime etmesin tanımadan etmeden. daha bunun gibi 30 anı çıkar o 100-105 saatlik chp genel merkezi anılarımdan. yazılıp çizilenlere aldanmayınız yani.
