uyanır uyanmaz düşündüğüm, tankların bu saatte ne işi var sokaklarda oldu. deprem olduğu algıladığımda kendimi dışarı atma fikrine odaklandım ve düşe kalka dışarı çıktım. aşağı indiğimde olayın büyüklüğüne şahit oldum. hiç kimsenin telefonu arama yapamazken benim ev telefonum çalmaya başladı. büyük bir şans belki ama 2 katlı eve girip telefonu açamadım. uzun uzun çaldı ve kapandı. hele sabah o cami imamının çıplak bir sesle hıçkıra hıçkıra ağlayarak okuduğu ezan hala kulaklarımda. allah bir daha göstermesin.
