yıllar geçiyor bir insana alışmak için, her şeyini adım adım yaşıyorsun; öyle deme arkadaşım; ben örneğin kaldırımda yürürken yol tarafını hep kendim alırım; sağ elimi tutan hep onun sol eli olacak değil ya; o kadar çok zaman geçiriyorsun ki birlikte; yüzü, gözleri, saçları, dudakları; burnu; ah o hep en önden üşüyen burnu, elleri, parmakları... izi. bir izi var insanın. takip edince kendini buluyorsun yahut buna inanıyorsun. sorun değil yol. kendini buluyorsun işte.
yeniden sevmek kolay. ama sonunda bulduğumuz kişi kendimiz olmuyor çoğu zaman. kaç insan boyu sürer bu sevgi bunu bilen var mı...
