çok anlamsız bulduğum bir kibirdir. yüzlerini hep asık tutmaya çalışırlar. üstelik ilahiyattan ziraata kadar her fakültedeki öğretim üyelerinin ortak yönüdür. şahsen ben öğretim üyelerinin nerede yaşadıklarını, hangi berberde tıraş olduklarını, maç izlemek isteyince hangi kahveye gittiklerini, nerede pide yaptırdıklarını çok merak ediyorum. ulan şaka maka 22 yaşına geldim ve hala 1 tane bile akademisyenle karşılaşamadım. Hadi sayıları az desem 135 bin sayı da az sayılmaz.
