2.
-
ülkeyi tüzel bir kişilik olarak kabul eder, ulusal çıkar kavramını ön planda tutar ve ülkenin "ben" olduğumu düşünürsem.
ahlaki değer ve kuramları bir kenara bıraktığımda ışıd, el-kaide şu bu farketmez.
kârım olacaksa herkesle dost olurum, neden olmayayım amına koyayım?
sorusunu akla getirir.
herkes uyuyor da uluslararası hukuğa biz mi aykırıyız?
--
siktir oradan deme isteğini, başlığa hak vererek dillendirdiğim yazı.
