bir pazar günüydü ve yağmur da yağmıyordu. gidecek bir yerim de yoktu. yani aslında vardı da benim bir yerlere gidesim yoktu. ben de sözlüğe girdim. içimde hep yazar olma aşkı ve hevesi vardı. ama yazar olmak gözümü korkutuyordu. ben yazarlığı zor bir şey sanıyordum. meğersem çok kolaymış. baktım ki sözlüğe giren herkes bir nick almış, yüzüne maske takar gibi takmış; kimse kimseyi tanımıyor ve takmıyordu. yani yazanlar maskeli balo gibiydi. herkesin nick altında ''yazar'' yazıyordu, yazana da yazmayana da, ortalıkta niki elinde gezene de. herkes bir yol tutturmuş gidiyordu. bir nick maskesi alıp ben de sözlüğe girdim. bana da yazar diyecekler diye bir sevindim bir sevindim ki sormayın... beni de diğerleri gibi ''hoş geldin'' diye karşıladılar. ben de klavyemin başına geçip yazmaya başladım. sözlüğe kayıt olma hikayem şimdilik bu kadar.
hepinize sanal ve ikonik gülücükler gönderir, bu gülücüklerin gerçek olmasını dilerim...
