gidiyorum, sonu bilinmez yoldan karanlığa doğru. bir ümitle belki de orda aynalar gülümser ve müjdeli haberler verir, diyerek.gidiyorum, nereye doğru, nasıl yürüneceğini kestiremeden, ölüm meleği yarenim.gidiyorum, dudaklarımda kuru bir tat ve gözlerimde uzaklarda kalan kederli bakışlarımla. gidiyorum dünyadan, giderken ardıma bile bakmadan bir tuhaf sevinçle.
