ortalama bir hesapla türkiye'de 17 milyon kişinin camide namaz kılması anlamına gelir.
türkiye'de erkek nüfusu 37 milyon civarında. türkiye'de 9 yaş ve altındaki çocuk sayısı yaklaşık 12 milyon. kaldı mı 25 milyon kişi. bu 25 milyonun en az 1/3'ü alevi ve camiye girmiyor. kaldı mı 16 milyon? kalanların içinde yalnızca nüfus cüzdanınında müslüman yazanların oranı da yaklaşık %10. kaldı mı 14,5 milyon? nüfusun %13'ü sakat. bunların içinde namaz kılanlar olabileceğini düşünerek %10 daha çıkartalım. kaldı mı 12 milyon? bu 12 milyonun en az yarısı cumadan cumaya ve bayramdan bayrama namaz kılanlar. kaldı mı 6 milyon? bunlardan 1 milyonunun namazını evlerinde kılanlar olduğunu düşünelim. kaldı mı 5 milyon? bu 5 milyon kişinin 150 bini ise doğrudan doğruya diyanet işleri başkanlığı'ndan maaş alanlar, yani para karşılığı namaz kılanlar.
yani yaklaşık olarak 4,5 milyon kişiye tahsis edilmiş 80.000 cami var. bu da 56,25 kişiye bir cami düştüğü anlamına gelir.
bu da türkiye cumhuriyeti'nin yalnızca 4,5 haydi bilemediniz 5 milyon kişinin yararlandığı camiler ve bunlarla ilgilenen kurum için harcadığı paranın adam başı yıllık 70 lira vergiye mâl olduğu anlamına geliyor. eh, türkiye'de kürtlerden ve varsıllardan vergi alınmadığını da düşünürsek işin boyutları daha da can alıcı hâle geliyor. bugün türkiye'de vergi mükellefi sayısı 760 000.
oysa çağdaş ülkelerde uygulandığı gibi tapınakları kullananlardan vergi alınsaydı bu 5 milyon kişiden yıllık 1100 lira vergi alınması gerekti.
yani... türkiye cumhuriyeti bugün yaklaşık 5 milyon kişinin evde kılabilecekleri namaz için harcadıkları adam başı yıllık 1100 lira masrafını bizden çıkartıyor.
eh, bu da bir şey mi? geneli güneydoğu anadolu bölgesi'nde kürtlerin kullandıkları %14 kaçak elektriğin parasını da bize ödetiyor. o da güneydoğu'da aylık 10-15 lira sabit ücret alınarak kaçak oranı %14 olarak gösteriliyor. o oran aslında %25'lerde.
