tarifi imkansiz, yazmayin bosuna, kelimelerle falan ifade edilebilecek bir agri, aci degil.yasamayanin da anliyorum dese de asla anlayamayacagi bir hastalik. butun yasami bu sekilde geçireceğini dusundukce intihara biraz daha yaklasiyorsun bak o belirleyici bir etken olabilir.
edit: bende boyun fitigiyla beraber var bu meret. 15 gunluk fizik tedavi sonrasi da sadece kendimi dogrultabiliyorum artik fakat acilar tarifsiz. kemirici, yanici bir aci mevcut her an her dakika.bununla ilgili arastirmalarimda proloterapi adli bir tedaviye rastladim, biraz butceyi zorlayacak bir tedavi yontemi olsa da bundan kurtulmak icin herseye deger.sanirim siradaki tedavi bu olacak. yalniz şunu da belirtmem gerekir ki bu hastaligin en fazla iyilesme orani % 70.ne yaparsaniz yapin hayatinizi bu sekilde devam ettirmeye alisacaksiniz.ya da...
edit: her an ölsem de kurtulsam dedirtir. yine o anlardan birindeyim..
