"insan bir hayvanı sevene dek ruhunun bir bölümü uykudadır" demiş zamanında biri. Hayvan sevmek, farkındalığın zirvesidir. Tanım da girmek lazım tabi; kendisine minnetle, sevgiyle bakan bir çift gözdeki o derinlikten, sokaktan aldığı bir canı sahiplendirmedeki huzurdan bi haber insan. dünyayı sadece insanoğlunun, üzerindeki hayvanları da insanoğlunun hizmetinde (et-süt-giyim-sirkler vb) sanma yanılgısına düşen bir bencildir.
hepsini geçtim; "sevmiyorsun eziyet etme bari orospu çocuğu!" diye ağzına ağzına vurmak istediklerim var.
