son bölümden siyasi bir enstantane sunmadan edemedim a dostlar. diyalog sadi ve ismail olduğumu varsay diyen ferhan şensoy arasında geçer;
f: piyango günler. size çıktım bugün, çok şanslısınız.
s: siz kimsiniz?
f: hiçkimseyim. ha, hiçkimseler arası çok önemli biriyim. pardon yani.
s: bi isminiz yok mu?
f: varsayalım ismail. nolucak? neye yararı var? siz kimsiniz?
s: işler güçler...
f: işler dediğin boş işler, güçler dediğin güç işler. varsayalım iş yok, güç var. güç neye yarar? varsayalım iş var, güç yok. iş gayet yaramaz.
s: ben sizi bi yerden hatırlıyorum ama.. çarşambalı mısınız?
f: hayır. çarşambasızım. çarşamba günleri tatilim. çarşamba günleri bisiklet yoğun bakıma alınıyor. çünkü çok eski. gayet bisik ve az biraz let. 19.. fi model. halen bisikmesi ve letmesi masalsal bir durum. yolum burdan geçiyor diye yanlışlıkla gereksizce tanıştık. varsayalım tanışmadık. amorti günler.
s: aaa, biz sizinle çarşamba da uzunçarşılı mahmut semizoğlu nun dükkanında tanışmıştık ya... varsayalım ferhan şensoy abi.
f: hiç böyle birşey hatırlamıyorum. yolum uzun, acelem var.
s: nereye gidiyorsunuz?
f: suriye ye. esad çağırmış. ;) . akil ismail olarak. gidip çözücem sorunu. ismailsel ve varsayımsal bir "açılım" olacakmış. sonra akil akil şam baba tatlısı yeyip dönücem.
s: iyi de bisikletle şam a gitmekte biraz zor tabi.
f: ee bisik, let ve ben toplu ışınlanma yöntemini kullanıyoruz. varsayalım yokum. karşılaşmamız bir düştü, benim ne işim var bu dizide? sen nabar la yeğenim?
dizinin bitme nedenini bu diyaloglardan da gayet net bir şekilde ayıkabiliyoruz.
