rüyalara giren lise anılarıyla ben de etkisinin bir hayli arttığını gözlemlediğim, bireyin çocukluk ve bazı ergenlik dönemine dönüş isteği. çocukken sorumluluğun neredeyse olmayışı, her şeyi daha büyük hevesle yaşamaktan dolayı büyümek istememek hatta geriye gitmek ister kişi.
şu sorunun çözümünü tam bulamadım iyi gelen şeyler arasında küçük prens okumakla çocukken izlenen fimlerin nostaljisini yapmak var şimdilik.
bu durumun tıpta adı peter pan sendromu.
zamanın herkese eşit davranması, herkesin büyüyor olması da biraz da olsa acımıza merhem oluyor.
