hepsini severek yaparım. çünkü orası evimdir. şu rezil dünyada, tek huzuru bulabildiğim yer !
hepsini kendim için yaparım. herşeyin o istediğim mükemmellikte olmasını sağlamak için.
ütülerim evet, istediğim titizlikte ve bundan gocunmam,
yer içerim yediğim bokları temizlemeyi çok önceleri öğrendim,
en büyük meziyet bu belkide,
kendi pisliklerini temizleyebilmek,
sonra evin genel temizliği,
yerleri viledalamak, elektrik süpürgesiyle çekmek felen,
temizlenmek, temizlemek, imandan gelir temizlik,
isteyerek yaparım bunları, gocunmam, bıkmam,
gerektiğinde canımın istediği yemeği yiyeceğim kadar yaparım,
geriye sadece bulaşık kalır yarına yemek yoktur benim evimde hiçbir zaman,
gerektiğinde yenilecek kadar yapılır, sıcakken tüketilir.
düzenimi istediğim şekilde kurarım yalnız olduğum, yalnız yaşadığım evimde,
hiçbir iş özgürlüğüm kadar değerli değil, sırf bu işleri yaptırabilmek için evlenmek aptallıktır.
evliliği göze alamayanlara kötü gözle bakar, sorumluk sahibi olmayışlarından dem vururlar,
peki bu evin işleri, bunlar sorumluluk gerektir miyor mu ?!
hayat zaten yeterince yükü yüklemiyor mu sırtına hepimizin ?!
toplumdaki evlendirme algısı, baskısı, büyük bir saçmalıktan ibarettir.
yalnızlık, bazılarına göre rezillik bazılarına göre vezirlik.
tercih eden için olumlu yönde olacağını çok rahatlıkla söyleyebilirim.
