konyada öğrenciyiz. geçen yıl yeni bi eve çıkmışız okuldan eve evden okula gidip geliyoruz. bigün kapıcı kapıya dayandı dedi ki "toplantı var toplanacaaz sizi de bekliyoruz" tamam dedim bizim evden ben katıldım toplantıya. neyse ben sanıyorum ki toplantı yöneticinin evinde olucak kuru pastalar çaylar falan bekliyorum aşağıya bi indim apartmanın bodrum katına çektiler bizi. düğünlerdeki gibi beyaz plastik sandalyeler u şeklinde dizildi. ulan dedim katıldığım ilk toplantıya bak hayaller paris hayatlar konya. neyse yönetimiz de hafif kırık bi abimiz. yok öğrenciler şöyle yok öğrenciler böyle, apartmanda zaten 40 daire var neredeyse 30'u öğrenci. eleştiriyorlar bizi, bizden kimsenin sesi çıkmıyor tabi bitse de gitsek havasındayız ama bi ara öyle bir yüklendiler ki suskunluğumuzu bozduk. neyse konu kapandı dediler yeni yönetici seçicez. öğrenci arkadaşlardan aday var mı diye sordular nezaketen. ulan dedim kira sözleşmesinin bitmesine zaten 2 ay kaldı. koy adaylığını ne kaybedersin, 2 ay sona da çek git maksat gıcıklık. koydum adaylığı, tabi malum apartmanın %90'ı öğrenci açık ara farkla yönetici oldum. ne de olsa demoktarik bi ortam. kimse de itiraz edemedi. 2 ay sonrada habersizce taşındım naptılar bilmem. bu da böyle bir anı işte.
