planlanmayan farklı bir işkence yöntemidir insanın kendine uyguladığı.
başlık ve tanımdan tam olarak ifade edememiş olabilirim.
hani öfkelenirsin kardeşine bağırırsın ama sesin de duyulmasın diye fısıldayarak bağırırsın.
ulan nasıl bir şeydir bu, boğazın mahvolur iğnecik tomarı yutmuş gibi olursun.
kelimeler batıverir kanata kanata sanki.
Lise zamanlarında yaşamışımdır bunu çok.
Hani kardeşinin bildiğin "su katılmamış salak" olduğu evreler.
sen cool sundur evrenin sırrını çözüyor havasında takılırsın, elinde test kitapları kulağında walkman.
Kardeşin de yeni yeni büyüyordur işi gücü bırakıp anahtar deliğinden senin odanı gözlemektir en büyük zevki şebeğin.
Hatta evde yokken çekmecelerini karıştırır, günlüğünü bulursa okur, sakıncalı bir şey yakalarsa sigara gibi bunları şantaj kozu olarak kullanmaktan asla çekinmez.
benim lisede üst sınıflardan hoşlandığım bir çocuk vardı adı köksal.
günlükten falan okuyamaz şifreliydi artık nerden öğrenmişse sifon kafalı, yemekte falan "ağaçlar ne zaman kök salar anne" diyip duruyordu, pis pis sırıtıp bana bakıyor bi de..
ne diyor bu soytarı derken sırıtışında aydınlanıp, yan sandalyede oturan babanın karanlıklarda kalması için içten ettiğim dualar, bugüne kadar tabağımda hiç pirinç tanesi bırakmamış olmamın hatrına kabul olmuştu zannımca.
ulan amma abarttım adam nasıl anlayacak ağaçlardan benim sıska yakışıklıya nerden köprü kuracak.
Neyse çektim bunu odaya hesap soruyorum ne diyorsun sen diye ama sıkıysa es gürle.
bağırırım bağırmasına da paşa babamın kulakları ziyadesiyle hassastır onu rahatsız etmek istemedim.
Gece gece kan dökmesin adamcağız kan lekesi de çıkmeyor malum.
Yalnız konudan sapma potansiyeli var şu an bende en iyisi toparlayayım.
velhasıl fısır fısır paylayacağım onu diye başım gözüm dönmüştü.
Lanet bir durumdur.
