Ya 7 ya da 8 yaşındaydım, herkesin ayağında görür hayran hayran bakardım am bi kere bile babamdan isteyememiştim. O yaşta dahi memur olan babamın onu almasının masraf olacağını düşünüp isteyememiştim. Hem bana alırsa kardeşime de almak zorunda kalacaktı. Bi akşam okuldan geldim, babam evdeydi. Çıkardı poşetinden kardeşimle bana verdi, siyah Slazenger kırmızı ışıkları olan spor ayakkabılarımı. O zamanlar slazenger da slazengerdı hani. Nike, adidas neyse o da oydu. Ertesi gün giyip bi okula gidişim vardı sanırsın atomu parçaladım. Akşamları yürürken kafamı ayaklarımdan kaldıramazdım hayran hayran bakmaktan. Eyvallah Babam, canım babam.
