geçtiğimiz yaz ilginç bir olay yaşamama vesile olmuştu.
bodrum'da bir jetski ile denize açılmıştım. yanımda da bir prodüktör arkadaş vardı. yanımda dediysem arkamda tabii. neyse tam okyanusun ortasına geldiğimizde benzinimiz bitti. e yakınlarda da bir petrol istasyonu yok. ne yapalım, ne yapalım? dedik ''ellerimizi kürek gibi kullanarak sahile dönelim''. tam döneceğimiz sırada allah sizi inandırsın jaws'ın suyun üstünde kalan yüzgecini gördük. şerefsiz balık ''nı nın nı nın nı nınnn'' sesini çıkararak etrafımızda dönüyor. arkadaş burnuna vuralım kaçsın falan dedi ama izin vermedim. sonuçta hayvanseveriz.
neyse tam o sırada bir balıkçı teknesi gelip kurtardı bizi. sahile döndük. hava kararmıştı. sahilde genç bir grup oturup şarkı söylemek varken bir adamı kovalıyordu. tam ben durun yapmayın canlar diyene kadar herifi linç ettiler. yanlarına gittim, ''suçu neydi garibin'' dedim. meğer adam sahilde gitarla akdeniz akşamları'nı söylemeye başlamış.
ulan demek ki bu şarkı eski tadını vermiyor diye düşündüm. sonra allah'a şükrettim. yarabbi biz ne badireler atlattık, eloğlu bir şarkı yüzünden bok yoluna gitti.
