teknik direktör kalli'nin ne yapmaya çalıştığının anlaşılmadığı, deplasmanda alınan net skora rağmen galatasaray'ın yerden yere vurulması gereken maç olmuştur.
mutlak gâlibiyet almak zorundasın ve yedek kulübesinde 4 yedek hücum oyuncusu duruyor. uzun defansla boğuşması için de serkan çalık'ı görevlendirmişsin, çocuk 30 cm zıplasa gene alamaz hava topu falan.
arda ve lincoln'un teknik özelliklerini kullanarak yerden ayağa paslarla oynayacak bir takım hayâl ediyor tabi kalli ama ilk yarıda arka arkaya doğru yere atılan 3 pas göremedik. üstelik rakip yunan ligi yedincisi. türkiye'de pek çok taraftar için yunan ligi bir hiçtir.
derken ikinci yarı oluyor ve hakemin formasının altında cim bom forması olduğunu görüyoruz(bir gs'li olarak tâbirim). zirâ ilk gol atıldığında oralı bile olmadım, izlenirken bile bâriz ofsayt olduğu belliydi, "boşa sevinmiyon bak şimdi gösterir bayrağını kaldıran bir yan hakem" derken o da nesi hakem orta noktayı gösterdi ve biz de "oha falan" olduk.
ikinci golde ise oyuncumuz hakemi aldatmaktan dolayı sarı kart görmeliyken hakem penaltı kararı verdi ve bunu haklı olarak içerleyen yunan takımı kaptanı itiraz nedeniyle ikinci sarı kartı da gördü, song atışı kullandı karşısında ise bu takımın 1 değil 2 değil 3. kalecisi. ilk resmi tecrübesi imiş elemanın...ve bu çocuğa ilk yarıda bir şut çekemedik, rezâlet...
son gol ise hakan şükür klasiği, bir nevi baygın rakibi tekmelemek. hiç değilse "hakemsiz gol attık layn" diye sevinmemize neden oldu.
utanması gerek bu takımı 6 yılda bu hâllere düşürenlerin...
