osmanlı da zamanın bilim adamı ve düşünürleri olan ulemadan kişiler üzerinde uygulanan vahşi bir idam cezasıdır.
infaz şekli, aklını kullanmış ama bu yüzden padişahın ya da çevresindeki has adamlarının hoşuna gitmemiş kişinin, bu fikriyatında israr etmesi halinde dibek benzeri taş havana kafasının sokularak vahşi bir şekilde parçalanması suretiyle olmaktadır.
zamanında bilim adamları uyanık olduğundan ve kelleyi kaptıracak kadar ileri gitmediklerinden, giderlerse de kelle koltuk durumu nedeniyle galileo misali "ulan bunlara laf anlatmaya ne uğraşacağım be" diyerek, "peki madem öyle değil ama dediğiniz olsun" dediklerinden olsa gerek çok sık uygulanan bir cezalandırma usulü olmuş değildir.
bu cezanın varlığı bile; bilimde, kültür ve sanatta nerelerde bulunduğumuzun ve neden yerlerde süründüğümüzün kanıtlarının kökenlerini çok iyi veren bir ipucu sayılabilir.
