harbi lan neden hep geceleri geliyor bu tür şeyler,yani gece olunca hep bi düşünme isteği,bi içinle konuşma isteği,bi sorgulamalar falan. Ne var lan bu gece de. Sadece bu gece de değil,her gece be abi. Ne zaman kafam rahat uyuyacağım,ne zaman sevildiğinden emin bir şekilde yatıracağım yüreğimi yatağa. Ne zaman ruhum uykusunu alacak. Benim uykularımı kim uyuyor şimdi. Insanlar hırsız lan,hepsi hem de. Benim mutluluklarımı çaldılar,benim olması gereken hayatları çaldılar,gecelerimi çaldılar,gündüzlerimi...
Ve onları hep hor kullandılar,hep kırdılar,attılar. Kıymet bilmediler çünkü onlar,kaybetmek nedir bilmezler. Çünkü biz, biz neyiz ki şu hayatta? O mutlu insanların artıkları gibi,o artık gülüşler hep payıma düşen,2. el mutluluklar. Güldüğüm tek şey hayat aslında,gülüyorum. Deliler ne çok gülüyor değil mi .
