az önce izlediğim Ömer Faruk Sorak filmidir. en başlarda tesadüfler tebessüm ettirmektedir, şaşırtmaktadır fakat 6-7 tesadüften sonra "e yok amına yeter" dedirtmektedir. bir hayat bu kadar tesadüfü nasıl kaldırabilir amk. tesadüf sayısını azaltırsak güzel filmdi.
(azcık spoiler azıcık küçücüükk)
babasının kasetteki konuşması ağlattı, finali şaşırttı ve kaza sahnesi tebrik ettirdi. çok gerçekçi bir sahnedi, tebrikler.
